Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος
Είναι κουτό να ξεκινήσουμε συζήτηση για το ποια Εθνική είναι καλύτερη. Της Παρασκευής που έχασε ή της Τρίτης που κέρδισε. Όχι γιατί το αποτέλεσμα δεν ήταν ζητούμενο. Αυτό είναι πάντα ζητούμενο, ακόμη και στα φιλικά, διότι μπορεί να παίξει ρόλο στις κληρώσεις.
Αλλά δεν έχει νόημα να μπαίνουμε σε μια τέτοια σύγκριση, που ήδη μετά το ματς με την Αίγυπτο έχει ξεκινήσει να εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Σε έναν διαχωρισμό που δεν πρόκειται να προσφέρει καλή υπηρεσία στην ομάδα. Αυτή είναι μία, δεν είναι δύο.
Είναι μία, με περισσότερες από μία 11άδες έτοιμες να προσφέρουν. Αυτό που είδαμε κόντρα στην Αίγυπτο και που ανά διαστήματα ήταν εξαιρετικό, λέγεται νέες επιλογές για τον Μίκαελ Σκίμπε. Στην εστία (Γιαννιώτης και Μπάρκας πολύ καλοί όταν χρειάστηκε), στην άμυνα (ο Μπακάκης εξαιρετικός), στο κέντρο (Ταχτσίδης ήταν αυτός που κάποτε είχε κερδίσει θέση βασικού), στη μεσοεπιθετική γραμμή (Πέλκας, Χριστοδουλόπουλος, Καρέλης).
Αν η βάση της συζήτησης είναι να βγουν όλοι οι προηγούμενοι για να μπουν εκείνοι, καλύτερα να μην την "ανοίξουμε", γιατί θα είναι λάθος. Αν η βάση της συζήτησης είναι να μιλήσουμε για τις επιλογές που έχει ο προπονητής και οι οποίες αποδεικνύονται αξιόπιστες, τότε θα προκύψει κέρδος.
Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος του αγώνα με την Αίγυπτο. Από ένα φιλικό με το οποίο... δεν ασχολήθηκε κανείς, το είδαν λίγοι και το ήξεραν ακόμη πιο λίγοι. Από ένα τέτοιο φιλικό. Όπως από εκείνα τα φιλικά στην Αυστραλία, πριν από δύο χρόνια, το καλοκαίρι του 2016, με τα οποία επίσης δεν ασχολήθηκε κανείς, δεν τα είδε κανείς, γιατί δεν υπήρχε και τηλεοπτική κάλυψη, αλλά αποδείχθηκαν πολύτιμα για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, όπως έχουν πει οι ίδιοι οι διεθνείς.
Από το ματς στη Ζυρίχη, λοιπόν, ο Σκίμπε κατάλαβε πολλά για την ομάδα του. Αντιλήφθηκε ποιοι παίκτες θα μπορούν να τον βοηθήσουν, όταν θα το χρειαστεί. Διότι θα το χρειαστεί, είναι βέβαιο, στη διαδρομή των επόμενων δύο χρόνων. Μέχρι στιγμής απλώς το υποθέταμε. Τώρα, όπως ισχύει κυρίως για τον Σκίμπε, το είδαμε και στην πράξη για κάποιους παίκτες.
Μια τέτοια συζήτηση, λοιπόν, όχι απλώς αξίζει να την κάνουμε, αλλά θα την βρούμε και μπροστά μας. Η συζήτηση ..."αν ο Μπακάκης και ο Πέλκας έπαιζαν στην Κροατία, θα ήμασταν στο Μουντιάλ", δεν έχει νόημα. Όπως και άλλες συζητήσεις που ακούγονται, γράφονται, ξεκινούν από χθες, μετά το ματς με την Αίγυπτο.
Προσφέρουν μόνο πισωγυρίσματα στην Εθνική μας. Και το κάνουν πότε; Ακριβώς την ημέρα που η Εθνική μας έδειξε έτοιμη να προχωρήσει μπροστά, με το βλέμμα στο Euro 2020. Το Μουντιάλ, ακόμη και αν θα γίνει το καλοκαίρι που μάς έρχεται, έχει ήδη περάσει για την Εθνική μας...
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
